WYWIAD Z PAWŁEM HABRATEM PO MECZU PUCHARU DAVISA

Czasem nie wystarczą same treningi, warto budować świadomość tego co pomaga budować silną psychikę na korcie, ale również tego co wpływa na nasz występ. Chodzi tu głównie o to co dzieje się poza kortem (dom, szkoła, rodzina). Świadomość można również budować poprzez trening psychologiczny. Zastanawiać się nad tym co pomaga naszemu ciału i naszej głowie lepiej funkcjonować. Dam taki przykład – częstym problemem tenisistów jest kontrola emocji. Emocje wpływają na nasze ciało np. usztywniając je, ale również na naszą głowę kiedy dokonujemy błędnych wyborów/decyzji.

Niedawno wrócił Pan z Rumunii, gdzie był rozgrywany mecz Pucharu Davisa jak wrażenia?

Przede wszystkim bardzo się cieszę z sukcesu Reprezentacji. Nie chodzi jednak tylko
o wygranie sportowej rywalizacji z Rumunią, ale przede wszystkim o rozwój całej naszej Drużyny. To naprawdę wielka przyjemność patrzeć na zmiany i rozwój jakich dokonali szczególnie młodzi zawodnicy: Kamil Majchrzak, Hubert Hurkacz czy Wojtek Marek. Jestem tak samo pełen podziwu dla utrzymania wysokiego poziomu przez Łukasza Kubota i Marcina Matkowskiego.

Od kiedy współpracuje Pan z naszymi tenisistami?

W kadrze Pucharu Davisa jestem już kilka lat, ale wcześniej pracowałem z zawodnikami
w młodszych kategoriach wiekowych (12,14,16,18). Pamiętam Kamila i Huberta kiedy mieli 12 lat, wtedy pracowaliśmy na zgrupowaniach kadr młodzieżowych. Szczególnie dużo nauczyłem się pracując z najmłodszymi, obserwując ich rozwój i trudności jakie napotykali na swojej drodze. Praca z seniorami pokazała mi natomiast jak ważne są w tym wszystkim detale i konsekwencja. Naprawdę bardzo dużo informacji i doświadczenia dało mi obcowanie z zawodnikami mającymi wielkie doświadczenie i sukcesy w karierze seniorskiej. Przebywanie z Łukaszem i Marcinem ale również z innymi zawodnikami spotkanymi na kadrze do wielki zaszczyt oraz nauka którą mogę przekazywać młodszym.

Wiele się mówi o tym, że tenis to najtrudniejszy pod względem przygotowania mentalnego sport.

To z całą pewnością sport w którym psychika odgrywa kluczowa role, a na najwyższym poziomie u większości zawodników mecz rozgrywa się w ich głowach. W tym sporcie nigdy nie możesz być w 100 procentach pewny wygranej aż do momentu wygrania piłki meczowej. Na wynik duży wpływ ma postawa rywala, myśli które się pojawiają w głowie kiedy wygrywasz lub przegrywasz punkt, przetrwanie kryzysów. Można było by o tym napisać książkę .

Powiedział Pan, że wiele w tym sporcie zależy od głowy, jak zatem ją trenować?

Czasem nie wystarczą same treningi, warto budować świadomość tego co pomaga budować silną psychikę na korcie, ale również tego co wpływa na nasz występ. Chodzi tu głównie o to co dzieje się poza kortem (dom, szkoła, rodzina). Świadomość można również budować poprzez trening psychologiczny. Zastanawiać się nad tym co pomaga naszemu ciału i naszej głowie lepiej funkcjonować. Dam taki przykład – częstym problemem tenisistów jest kontrola emocji. Emocje wpływają na nasze ciało np. usztywniając je, ale również na naszą głowę kiedy dokonujemy błędnych wyborów/decyzji.

 

Takie rzeczy da się wytrenować?

Oczywiście, często korzystam w swojej praktyce z treningu biofeedback. To taka metoda,
w której wykorzystuje się aparaturę, która pokazuje nam informacje o naszej fizjologii (napięciu w ciele). Dzięki takim informacją możemy znaleźć przyczynę naszego napięcia, ale również szukać skutecznych metod obniżających nasze pobudzenie, dających nam rozluźnienie, pokazujących optymalny jego poziom potrzeby podczas meczu. Oczywiście samo posiadanie i trenowanie tych metod to nie wszystko, bo trzeba je umiejętnie wykorzystać podczas samej rozgrywania meczu.

Jeśli miałby Pan wskazać kluczowe umiejętności mentalne potrzebne do gry w tenisa, to co by Pan wskazał?

Jest ich wiele, ale każdy tenisista powinien wierzyć w siebie i wygraną, powinien utrzymywać i wytwarzać wysoki poziom koncentracji oraz umieć wykorzystywać emocje do tego, by stanowiły one element napędzający nasz do lepszej gry a nie blokujący ją i nasze ciało.


Dziękuję za rozmowę

Dziękuję